Het heet niet voor niets: harmonie
Het is kerstmis 2021, maar we mogen niet zingen. Wat doet dat met een mens?
Samen zingen doet iets bijzonders met je. Iedereen die zelf zingt weet dat. Een podcast die ik laatst hoorde ging over het verband tussen harmonisch zingen en welbevinden. Je ondervindt werkelijk een gevoel van verrassing van het effect dat jouw stem heeft als die samen met andere stemmen klinkt. Dat kan, in het geval van zieken, zelfs een positief effect hebben op de genezing. Het plezier van zingen is dus écht.
De podcast maakte ook duidelijk dat samen zingen betekent dat je je eigen partij wat minder “uitgesproken” zingt, minder “enunciated” in het Engels, wat meer afgerond, zodat je minder afsteekt bij de rest. In een onderzoek aan de Universiteit van Cambridge waren metingen gedaan naar tempo, ritme en toonhoogte van conversaties tussen mensen die het goed met elkaar konden vinden, óf juist niet. En wat bleek? Hoe beter mensen het met elkaar konden vinden, hoe meer hun spraak qua toon en ritme bij elkaar in de buurt bleef. Je kon, objectief, op basis van toonhoogte en timing, meten of mensen het met elkaar eens waren of niet.
Dat laat zich natuurlijk makkelijk doortrekken naar zingen – samen zingen is een vorm van samenwerken. Voor goed samenwerken moet je je eigen stem wat minder uitgesproken laten klinken, wat meer de scherpe kantjes eraf halen. En dan hoor je het effect dat jouw stem heeft op die van anderen. Samen zingen is samen zíjn.
Alle repetities en optredens rond deze kerst zijn geannuleerd. In onze koor-app klinkt dagelijks dat we dat missen. En uit het bovenstaande moge duidelijk zijn waarom. Ook al mag je maar met z’n vieren zijn: zing samen!
Hier is een stukje (van vóór de laatste lockdown, in petit comité) van “Dankjewel klein ezeltje” met precies dát gevoel: samen zingen, samenwerken, samen zijn. Laten we hopen dat we volgend jaar weer snel aan de slag kunnen!
DieJazzPast wenst je geluk en gezondheid in 2022. Fijne feestdagen allemaal!